Podarunek - Richard Paul Evans

Tytuł: Podarunek

Autor: Richard Paul Evans

Tłumaczenie: Katarzyna Procner-Chlebowska

Seria: -

Wydawnictwo: Sonia Draga

Liczba stron: 336

Przeczytam tyle ile mam wzrostu: 2,5 (2016)  

Przeczytałam tą książkę w trakcie maratonu czytelniczego pod wyzwaniem "akcja w czasie świąt". Wiem, że okładka jakoś specjalnie tego nie oddaje (tak na marginesie to nie mam pojęcia skąd taki pomysł na okładkę) ale opis zapewniał mnie, że jest to o Bożym Narodzeniu, więc po nią sięgnęłam. Czy rzeczywiście była to świąteczna książka? No niby dzieje się w okresie przedświątecznym, ale nie jest to taka książka stricte świąteczna. Także jeśli chodzi o ten aspekt to nie sugerujcie się opisem, który mówi mniej więcej, że główny bohater nie lubi Bożego Narodzenia, ale pewnego dnia dzieje się coś, co zmienia jego stosunek do tych świąt. No rzeczywiście "coś" się dzieje, ale czy to ma bardzo dużo wspólnego ze świętami? No niewiele, albo coś przeoczyłam. Ale w takim razie o czym ta książka jest?

Natan Hurst pracuje w agencji, która ma na celu wyłapywać złodzieji.  Nate jest jednym z najlepszych pracowników. Oprócz tego cierpi na syndrom Touretta, który objawia się ciągłymi tikami nerwowymi. Pewnego dnia z powodu burzy zostają odwołane wszystkie loty, a całe lotnisko jest zapchane ludźmi. Jednak Natan ma wynajęty apartament, dzięki niezawodnej sekretarce. Gdy przychodzi odebrać klucze widzi kobietę z dwójką małych dzieci: wesołą, troszkę nadpobudliwą dziewczynkę i jej zupełne przeciwieństwo, cichego chłopca. Zaczyna rozmowę i w końcu okazuje się, że syn kobiety ma nowotwór, a oni nie mają się zupełnie gdzie podziać. Dodatkowo nagle, gdy chłopiec dotyka ręki mężczyzny okazuje się, że jego tiki zniknęły. Nate proponuje im swój apartament. Co wyniknie ze spotkania z tajemniczą Addison?

Z reguły nie czytam książek o takiej tematyce, ale dziwnym trafem powieści pana Evansa do mnie przemawiają i bardzo mi się podobają. Porusza on trudne tematy takie jak nieuleczalne choroby, śmierć, zdrada czy pracoholizm. Tutaj mamy sytuację w której wszyscy chcą wykorzystać dar Collina, ale Addison nie może się na to zgodzić, bo może wtedy stracić syna. Nie chcę wam zdradzać szczegółów, ale moim zdaniem jest to po prostu sytuacja bez wyjścia. Pomysł bardzo mi się podobał, a książka mnie momentalnie wciągnęła. Jestem pewna, że to nie było moje ostatnie spotkanie z tym autorem.

"Nasze czyny nie są strzałami, które wypuszczone znikną gdzieś w kosmosie, są raczej bumerangami, które wrócą do nas prędzej czy później"

Natana polubiłam. Odważny facet, który nie boi się wyzwań i ma dobre serce. Addison również skradła moją sympatię, choć w jednym momencie zrobiła coś mega głupiego. Wielki podziw kieruję dla Collina, który z charakteru kojarzył mi się z Małym Księciem. Niezwykle mądre i uczynne dziecko. Jego siostra była taka zbyt natrętna, nie lubię zbytnio takich dzieci, ale to co było o niej powiedziane na końcu zmieniło moje myślenie o niej i niechęć przerodziła się we współczucie. 

Humoru za wiele nie ma, ale wiadomo, nie jest to książka przy której powinniśmy się śmiać. Styl pana Evansa nie jest zły. Czyta się szybko. Narracja jest pierwszoosobowa, dzięki temu jeszcze bardziej możemy się utożsamić z głównym bohaterem. 

"Każdy ma jakąś tajemnicę. I wszystkim się wydaje, że ukochana osoba przestanie ich kochać, gdy pozna prawdziwą, ukrytą  pod maską twarz. Nie jesteś wyjątkiem. Ale ja dostrzegam prawdziwego ciebie. Szkoda, że ty tego nie widzisz."

Ta recenzja nie jest długa, ale nie mam już nic więcej do dodania. Książka mi się podobała i wywołała we mnie dużo emocji. Na pewno jeszcze sięgnę po inne pozycje pana Evansa. 

Ocena: 7/10