Jeżycjada #14: Kalamburka - Małgorzata Musierowicz

Tytuł: Kalamburka
Autor: Małgorzata Musierowicz
Seria: Jeżycjada
Wydawnictwo: Akapit Press
Liczba stron: 285
Poprzednia część: Tygrys i Róża
Następna część: Język Troli

Opis:Książka opowiada o młodej mamie/babci Borejko - Melani zwaną Milą. Dowiadujemy się, że opiekowała się nią niejaka Gizela, która jednak nie była jej matką. Poznajemy historię zapoznania się Ignacego i Mili, jej inne historie miłosne, przyjaźnie... Jednak (tramtaratam!) niespodzianka! Każdy rozdział dzieje się w innym roku, a w dodatku pierwszy rozdział w roku 2000, a ostatni w 1935! To znaczy, że książka zaczyna się w momencie, kiedy Mila jest babcią, a kończy w momencie jej narodzin!
Opinia:
Ta książka mi się podobała. Nietypowy pomysł z tymi rozdziałami malejącymi (nie wiem jak inaczej to powiedzieć). Jeszcze niegdy się z czymś takim nie spotkałam. Ale jest to też mylące np. w rozdziale 4 Mila kogoś poznaje, ale ja mówię Przecież ona go już zna, a potem orientuję się, że poprzedni rozdział był później od aktualnego. W niektórych rozdziałach jakichś rzeczy nie rozumiałam, ale wyjaśniało się to w kolejnych (czyli jakby poprzednich). Trochę to mylące i skomplikowane ale czyni tą książkę wyróżniającą się spośród ponad dwudziestu części Jeżycjady.

Tym razem okładka nie jest aż tak tragiczna. Nawet, nawet mi się podoba. Miło się ją trzymało w ręce i czytało, chociaż nie jest to jakiś fenoment graficzny.

Życie Mili jest bardzo ekscytujące. Rozdział w którym poznaje Monikę i idą do szkoły pierwszy raz. Albo wtedy kiedy poznała Ignacego i jeszcze wiele innych rzeczy spowodowało, że jest to bardzo ciekawa powieść. Zawsze lubiłam Milę Borejko, ale nigdy nie myślałam o tym jak wyglądało jej życie przed Kwiatem Kalafiora. Tutaj czytamy o narodzinach Gabrysi, dlaczego Gabrysia nazywa się Gabrysia, początkowym życiu z małymi Gabą i Idą, a także przeprowadzce na Rooselvielta. Bardzo fajnie było poznać takie "tajemnice dawnego życia Borejków" a raczej "tajemnice dawnego życia Mili Borejko". I tak wogóle wiecie, że ja chyba pierwszy raz dowiedziałam się, że Mila to tak naprawdę Melania. Co prawda zastanawiałam się nad tym, że jakieś dziwne to imię, ale...

Mila i Ignacy są już jakby wykreowani, ale wiadomo ludzie się zmieniają i autorka musiała nadać im trochę młodzieńczych cech. Przemieninie rodziców/dziadków Borejko w nastolatków udało się Małgorzacie Musierowicz znakomicie. Również bohaterzy drugoplanowi byli dobrze nakreśleni. Monika, przyjaciółka Mili z młodych lat, a potem ta kolejna (nie pamiętam dokładnie jak się nazywała), Zbysław (czyli dawny chłopak Mili) i przede wszystkim Gizela - opiekunka dziewczyny. Ostry charakter, ale też troskliwość i uczynność.

Podsumowanie:
Ta ksiażka stanowiła miłe odstępstwo od wszystkich innych części. Bardzo mi się podobała!

Ocena: 8/10


Książka bierze udział w wyzwaniach: 

Przeczytam tyle ile mam wzrostu: 1.4 cm
52 książki roku 2016