Buntowniczka z pustyni - Alwyn Hamilton

Widziałam dużo pozytywnych recenzji tej książki, ale już po samym opisie wiedziałam, że muszę przeczytać tą pozycję, choćby nie wiem co. W końcu mi się to udało i po prostu przepadłam!

Tytuł: Buntowniczka z pustyni
Autor: Alwyn Hamilton
Tłumaczenie: Agnieszka Kalus
Seria: Buntowniczka z pustyni
Wydawnictwo: Czwarta strona
Liczba stron: 364
Poprzednia część: -
Następna część: Zdrajca tronu (<3)

Książka bierze udział w wyzwaniach: 

Kitty's Reading Challenge: Otrzymana w prezencie

Abc czytania: Wariant I: B

Przeczytam tyle ile mam wzrostu: +2,8

52 książki roku 2017
Olimpiada czytelnicza
 Więcej informacji o wyzwaniach TUTAJ

Amani mieszka w Dustwalk - małym pustynnym miesteczku, z wujkiem, ciotką i kuzynami. Jej matka umarła, a ojca dziewczyna nie znała. Jej jedynym marzeniem jest ucieczka z domu wuja, a aby je spełnić, przebrana za mężczyznę bierze udział w zawodach strzeleckich aby zgarnąć parę groszy. Poznaje tam tajemniczego obcokrajowca, który okazuje się znaczącym elementem w ucieczce przez pustynne piaski pełne tajemniczych, magicznych stworzeń.

Z reguły już tego nie robię, bo zobaczyłam, że moje opinie o okładkach są albo ładna albo nieładna, ale w tym wypadku po prostu muszę napisać akapit dotyczący tego co znajduje się przed naszymi oczyma gdy patrzymy na tą książkę. Od razu w oczy rzucają się te wszystkie złote elementy, które błyszczą w świetle i dają niesamowity efekt. W oddali widzimy dziewczynę na koniu, a tak naprawdę na buraqi, ale o tym za chwilkę i pustynne miasteczko nocą. Okładka zdecydowanie podbiła moje serce, pasuje do powieści i czasami nawet przerywałam czytanie, żeby trochę się na nią popatrzeć <3

"Pragnę wydostać się z tego miasta. Pragnę tego tak, jak pragnę oddychać."

Przejdźmy do tego co stworzyła autorka, czyli do kolejnych ochów i achów! Najpierw pragnę zaznaczyć, że jest to debiut, ale zbytnio tego nie widać. Alwyn Hamilton wykreowała oryginalne i niespotykane pustynne stworzenia, o których praktycznie nigdzie więcej nie przeczytamy. Pewnie słyszeliście o dżinach, ale koszmary, roki, buraqi i inne przeróżne potwory - to jest coś zdecydowanie innego i nowego! Czytałam, czytałam i czytałam i nie mogłam się otrząsnąć ze zdumienia! Jednakże chcę więcej! Bardzo liczę na rozwinięcie tego pustynnego wątku, tych wszystkich dzinów, nie dzinów i tego wszystkiego i mam nadzieję, że kolejny tom spełni moje oczekiwania, ale coś czuję, że tak będzie.

Akcja książki wciąga i zaskakuje od pierwszej strony. Co prawda niektóre wydarzenia przewidziałam, ale zaledwie na kilka, kilkanaście stron przed bohaterami i nie przestałam czerpać przyjemności z czytania. Ale nie zrażajcie się, bo definitywnie przeważają tutaj nieprzewidywalne zdarzenia! Autorce udało się stworzyć bardzo dobry wątek polityczny i ogólnie fabule nie mam praktycznie nic do zarzucenia. Wszystko działo się w odpowiednim czasie i trzymało się całości, nie znalazłam niedopowiedzeń czy niedomówień.

"Samo urodzenie nie jest jednoznaczne z tym, że jest się kimś ważnym."

Bohaterowie to również kolejny plus tej powieści. Amani od razu zyskała moją sympatię. To odważna i inteligentna dziewczyna, którą z pewnością polubicie! Jin od razu mnie zaintrygował swoją tajemniczością i byłam ciekawa jego postaci. I muszę Wam powiedzieć, że zyskałam kolejnego  cudownego, książkowego męża <3 Jin jest genialny! Bohaterowie drugoplanowi również mają trochę życia w sobie, ale nie posiadają aż tak złożonych charakterów jak dwójka wyżej wymienionych, dlatego chyba nie mam tu o kim więcej wspominać. Autorka wykreowała prawdziwych bohaterów, którzy mają swoje wzloty i upadki, chwile triumfu i załamania, ale przez to są oryginalni i nadają wyrazistości tej książce!

Trzeba jeszcze wspomnieć o bardzo, ale to bardzo przewidywalnym wątku miłosnym. No cóż... Już po opisie można się domyślić, że coś będzie no i jest, ale na całe szczęście dzieje się w tle i nie przytłacza akcji, chociaż momentami ma na nią duży wpływ. Mimo wszystko kibicowałam bohaterom, ich relacja nie była sztuczna i mimo, że wydarzyła się troszkę za szybko to nie było wielkiej tragedii.

"Nieważne, gdzie się znajdujemy, nic nie zmieni tego kim jesteśmy (...). Jeśli tutaj byliśmy bezwartościowi, dlaczego miałoby to się zmienić gdzieś indziej?"  

Styl pani Hamilton jest genialny. Lekki i prosty, ale baśniowy. Od razu przypadł mi do gustu. Kolejnym plusem jest humor przewijający się na kartkach powieści. Nie w dużej ilości, ale zawsze potrafi rozśmieszyć :) Jedyne co mogę zarzucić (ale to tak pół żartem, pół serio :D), że nazwy niektórych rzeczy były trochę nietrafione. Mianowicie Jin-Dżin: czyta sie tak samo i czasami po prostu mnie to męczyło, albo było takie niezręczne gdy opowiadałam mojej koleżance o czym jest ta książka. A drugi mankament, ale to już tylko w odniesieniu do polskiego języka - buraqi: to takie pustynne, nieśmiertelne konie, ale gdy czytamy to na myśl przychodzi nam takie pyszne fioletowe warzywko, a nie jakieś koniki xD Przynajmniej mi, nie wiem jak Wam?

Podsumowując, jest to genialna książka, którą polecam każdemu kto chce przeżyć niesamowitą pustynną przygodę! Ja nie mam praktycznie żadnych zastrzeżeń, no może oprócz tego wątku romantycznego, ale da się przeżyć :D I wcale nie widać, że to debiut!

Ocena: 9/10




A na końcu chciałabym Was zaprosić do wzięcia udziału w akcji Czytam co polskie, która ma na celu szerzenie polskiej literatury :) Wystarczy przeczytać jakąś polską książkę i napisać jej recenzję :D Więcej informacji