Szklany tron #5.5: Wieża świtu - Sarah J. Maas [BEZ SPOILERÓW]

Dobrze wiecie, że uwielbiam książki Sarah J. Maas. Dwory skradły moje serce, ale to Szklany tron jest zdecydowanym numer 1 w moim małym osobistym rankingu. Dlatego nie mogłam się doczekać kolejnej części tej wspaniałej serii i wobec Wieży świtu miałam duże oczekiwania. Nie wiem czy wiecie (choć pewnie tak), że książka ta miała być najpierw jedynie dodatkiem do całej serii, jednak rozrosła się do pełnoprawnej części. Nie ma tu Aelin, czyli głównej bohaterki, a historia skupia się na losach jednego z drugoplanowych postaci - Chaola. Czy Maas sprostała wyzwaniu?

Tytuł: Wieża świtu

Autor: Sarah J. Maas

Tłumaczenie: Marcin Mortka

Seria: Szklany tron

Wydawnictwo: Uroboros

Liczba stron: 846

Poprzednia część: Imperium burz

Następna część: Kingdom of Ash

Książka bierze udział w wyzwaniach:

Kitty's Reading Challenge: Więcej niż 500 stron

Przeczytam tyle ile mam wzrostu: +4,5 cm

Więcej informacji o wyzwaniach TUTAJ

Osobom, które nie znają serii radzę pominąć opis, w którym mogą pojawić się delikatne spoilery. 

Chaol Westfall i Nesryn Faliq wyruszają na południowy kontynent w poszukiwaniu pomocy u kagana - tamtejszego władcy. Mają nadzieję, że nakłonią go do wzięcia udziału w wojnie. Oprócz tego Chaol pragnie odzyskać władzę w nogach, a ma na to szansę jedynie przy pomocy uzdrowicielek z Torre Cesme. Nikt się nie spodziewa, że urokliwe miasteczko Antica może się okazać kluczem do rozwiązania zagadki, a młoda uzdrowicielka Yrene może mieć niemałe znaczenie w całej historii. 

Dalej nie ma spoilerów!

Gdy tylko usłyszałam o Wieży świtu moja pierwsza myśl była mniej więcej taka: co ta Maas znowu wymyśliła? Z jednej strony nie mogłam się doczekać kolejnej części Szklanego tronu, ale z drugiej byłam pełna obaw. No bo jak to? Szklany tron bez Aelin? Czy to w ogóle może się udać? A właśnie, że tak! Udało się i to w jakim stylu! 

Gdy tylko wciągnęłam się w wydarzenia opisywane przez Maas zdecydowanie odetchnęłam. Książka opisuje przede wszystkim podróż bohaterów na południowy kontynent, co jest miłym urozmaiceniem. Zupełnie inna polityka kaganatu, utarczki słowne między dziećmi kagana i inna atmosfera stanowiły duży kontrast między tym, co już znaliśmy z Północy. Również rozwinięta była magia uzdrowicielska, co dla mnie było bardzo ciekawym aspektem. Akcja wciąga, wielu rzeczy naprawdę się nie spodziewałam i dużo razy nie mogłam wyjść z podziwu dla pomysłów autorki. Jednak nieznajoma, która pomogła Yrene, od samego początku nie stanowiła dla mnie żadnej zagadki. 

Dość rozwiniętym aspektem jest tutaj wątek miłosny, którego się w takiej odsłonie nie spodziewałam. Myślałam, że będzie tutaj rozwijane uczucie między pewną dwójką bohaterów, a autorka zrobiła coś zupełnie innego. W sumie to cieszę się z tego, bo uważam, że te postacie bardzo do siebie pasują. Jednak jeśli chodzi o romanse to Maas jest nieco przewidywalna.

"To na Twoją podróż - obojętnie, dokąd się udasz - i jeszcze trochę. Temu światu przydadzą się kolejne uzdrowicielki"

Narracja w książce jest trzecioosobowa, podzielona na trzy perspektywy: Chaola, Nersryn oraz Yrene. Wiem, że wiele z Was nie przepada za Chaolem. Ja od początku serii bardzo go lubiłam i mu kibicowałam. Potem troszkę stracił moją sympatię, ale po Wieży świtu zdecydowanie odrobił straty i polubiłam tę postać na nowo. Ta część skupia się przemianie wewnętrznej Chaola i dzięki temu można go lepiej zrozumieć. Nesryn też bardzo lubię, a w tym tomie musiała zmierzyć się z wieloma nowymi sytuacjami i według mnie radziła sobie znakomicie. Nową postać - skromną uzdrowicielkę Yrene od razu polubiłam. Bardzo ciekawa bohaterka, z bolesną przeszłością, ale złośliwym charakterkiem i ciętym językiem. Autorka w tym tomie postawiła sobie poprzeczkę wysoko, bo ze znanych nam dotąd bohaterów pozostaje tylko dwójka - Chaol i Nesryn, a pozostali musieli być wykreowani od początku. Jednak wydaje mi się, że Maas dobrze sobie z tym poradziła, bo każdy z nich miał indywidualny charakter: poczynając od dzieci kagana, a kończąc na jeźdźcach ruków, których miła społeczność też była interesującym elementem powieści. 

Na koniec dodam, że bez znajomości Wieży świtu będzie trudno zrozumieć wydarzenia z następnej części, bo misja Chaola i Nesryn dużo da w całej historii Aelin i pozostałych bohaterów. Osobiście nie mogę się doczekać i nie wiem jak ja wytrzymam tyle czasu bez poznania dalszych losów tych postaci - i starych, i nowych! Jeśli ktoś planował pominąć tę historię Chaola i czekać na tom 6 to powiem tyle - będziecie żałować, bo to kolejna niesamowita część, wcale nie gorsza, bo bez Aelin! Wszystkim miłośnikom Szklanego tronu bardzo, ale to bardzo polecam! :D

Ocena: 10/10 <3

Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu Uroboros :)