Rozmyślanki #7: Wątki

Hej! W tych Rozmyślankach opowiem wam o wątkach. Jakie lubię, za jakimi nie przepadam... Za pomysł na dzisiejszy post dziękuję Kitty Ailli. Wy też proszę dawajcie jakieś swoje pomysły na tą serię, o czym chcielibyście poczytać, czego jeszcze nie wiecie :) Nie musi być tylko o książkach, jeżeli coś innego was ciekawi to też możecie pisać.

Na pierwszy ogień pójdzie...

Wątek miłosny 

Praktycznie jest w każdej książce. Czasami w różnych formach ale często jest to trójkąt miłosny. Chyba nie będę się rozdrabniać, każdy wie, że tego nienawidzimy. Czasem niestety dzieje się, że bohaterka robi się niezdecydowana, rozgoryczona i kapryśna, a gdy na koniec książki okazuje się, że wreszcie kogoś wybrała to nie tego co powinna. Ale czy kiedy autor książki wspaniałomyślnie pomyśli, żeby uniknąć trójkącika (a czasem nawet i czworokąta...) to wątek miłosny zawsze jest wspaniały? Odpowiedź brzmi nie. A to dlatego, że czasami zdarza się wątek miłosny nierealistyczny. Chodzi mi o to, że dzieje się za szybko. Tak to np. było w Trylogii czasu. Akcja trwała kilka dni, a zdąrzyli się nienawidzić, kochać, nienawidzić, kochać, nienawidzić, a na końcu i tak kochać! Bez sensu biorąc pod uwagę to, że było to na orzestrzeni zaledwie...tygodnia. Czasami też zdarza się, że bohaterowie spotykają się i tramtaramtamtam - miłość od pierwszego wejrzenia, kochamy się na wieki itp. Nie, nie, nie N I E!! Coś  takiego w prawdziwym życiu moim zdaniem się nie dzieje! A żeby wątek miłosny był prawdziwy według mnie musi być oparty na dłuższej relacji, poznawaniu tego kogoś i tym całym procesie zakochania. Mogą się najpierw nienawidzić czy coś w tym stylu, ale nie żeby to trwało kilka dni, bo wtedy to nierzeczywista masakra. 

Wątek tajemnic

Bardzo ważny! Książka bez jakiejś tajemnicy to nie książka! Tylko jeszcze, żebym nie odgadła jej przed bohaterem jej rozwiązania. Uuu i tu mamy problem. Przewidywalność i schematy. Nie za dobre połączenie... A niestety często się pojawia. Ale to chyba wszyscy wiemy. Wiemy też, że wiele książek posiada zaskakującą fabułę, a rozwiązanie jakiejś zagadki wprost wbija nas w fotel. Ale tez co za dużo to nie zdrowo! Gdy kończymy książkę i nie wiemy zupełnie nic też nie jest za dobrze. Lubię kiedy bohaterowie odkrywają rąbek tajemnicy, znajdują jakąś wskazówkę, która potem może się okazać błędna. Nie lubię natomiast nie wiedzieć zupełnie nic. Wtedy czuję jakiś taki...hm niedosyt. Chyba złe słowo, ale nie wiem jak to inaczej określić. Ale powiem jedno - uwielbiam zagadki, uwielbiam złożone tajemnice i uwielbiam rozwiązywać je razem z bohaterami i uwielbiam gdy jej ostateczne wyjaśnienie bardzo mnie zaskakuje!

Wątek zabójstwa-kryminalny

Wiele ludzi lubi - ja tak sobie. W sumie połączyłam tak trochę dwa wątki w jedno, ale o każdym z osobna nie miałabym dużo do powiedzenia. Ale no właśnie... Czy, żeby kryminał był udany musi chodzić o jakieś zabójstwo? Nie, oczywiście, że nie. Z reguly właśnie kryminały są na tym oparte. Ktoś zostaje zabity, szukają sprawcy, a potem okazuje się kto nim jest lub, że osoba popełniła samobójstwo. Ale właśnie wydaje mi się, że gdy jest kryminał, w którym nie chodzi o zabójstwo staje się on oryginalny i chyba za wiele takich nie ma. W sumie to ja się na tym gatunku nie znam, ale takie mam przynajmniej odczucie. Za dużo kryminałów nie czytam, chociaż lubię zagadki, jak już wcześniej mówiłam. Może właśnie dlatego, że nie lubię tego wątku zabójstw... Jak macie jakiś fajny kryminał to polecajcie. Chciałabym w końcu coś przeczytać z tego gatunku :)

Wątek przyjaźni

Bardzo mile widziany wątek w każdym gatunku. Lubię gdy główny bohater ma jakiegoś przyjaciela, który go wspiera. Mile widziane jest również gdy mamy kilku głównych bohaterów i oni wszyscy są przyjaciółmi. Jak np. w Zwiadowcach czy Drużynie Flanagana. Ale ten wątek jak zresztą wszystkie też można zepsuć. Czasami zdarza się, że jedynym irytującym bohaterem w książce jest właśnie nasza przyjaciółka, głównej bohaterki i przez cała książkę krzyczymy Czemu ty się z nią w ogóle przyjaźnisz? Przecież ona jest pusta jak nie wiem co. Ale czasami też coś w tym stylu pokazuje jak trudno znaleźć prawdziwego przyjaciela. Bo to naprawdę szczęście mieć najlepszego przyjaciela i trzeba ich naprawdę ostrożnie wybierać, a wielu ludzi sobie nie zdaje z tego sprawy. Dlatego gdy wątek przyjaźni pokazuje jej wartość i nie jest zrobiony na odwal, tak po prostu, żeby był - kupuje to.

Wątek magii

Wiadomo chyba nie od dziś, że kocham fantasy, więc oczywiście wątek magiczny jest jak najbardziej wskazany. Oczywiście nie wszyscy to lubią, ale ja wręcz kocham czytać o magii, smokach, elfach, czarownicach, wiedźmach, wampirach itd. Mogłabym ciągle wymieniać :) Za to jednak mam czasami do tego typu wątków zastrzeżenia. A mianowicie kiedy ktoś porusza taki o to wątek musi mieć na niego jakiś swój pomysł. Nie może być tak, że np. są w danej krainie elfy i... po prostu są. Jeżeli już są to dla mnie ten wątek trzeba jakoś rozwinąć. Fantastyka to naprawdę duże pole do popisu. Można stworzyć praktycznie... Co tylko się chce. Wyobraźnia jest nieograniczona. Dlatego, jeżeli ktoś w swojej książce pisze o elfach to musi pamietać o tym, że ktoś kiedyś te elfy już wymyślił. I one już są. Dlatego, jeżeli autor chce, aby jego powieść oryginalna musi mieć na te elfy jakiś swoj własny, niepowtarzalny pomysł. Albo najlepiej w ogóle wymyślić coś zupełnie swojego. Coś przede wszystkim nowego. 

Wątek bohaterski-główny bohater ratuje świat

Ostatnim już wątkiem o którym dzisiaj powiem jest dosyć schematyczny i często pojawiający się w fantastyce młodzieżowej. Chodzi mi tutaj o głównego bohatera, który (najczęściej) odkrywa w sobie jakąś moc, która pozwala mu na pojedynek z siłami zła i ta osoba ratuje świat, a książka kończy się wielkim happy endem. Do tego najczęściej tym bohaterem jest nastolatek czy nastolatka, który swoim "sprytem i mądrością" powala dorosłych na kolana. Czy coś takiego lubię? Hm, mam raczej mieszane uczucia. Jeżeli ten wątek jest dobrze zrobiony i rzeczywiście jest ktoś, od którego zależą losy świata, ale nie jest tak, że ten bohater wpada na jakieś pomysły, które zawsze są wspaniałe od razu. Jeżeli ma jakiegoś mentora, nauczyciela, pomocnika. Uczy się i robi błędy, aż w końcu bohaterzy wspólnymi siłami w końcu ratują ten świat, jest wtedy dobrze. Ale gdy jest inaczej, gdy ten bohater jest aż taki przerysowany i zbyt idealny to nie wygląda to wtedy dobrze. 

I tym sposobem skończyliśmy ten post. Mam nadzieję, że wam się podobało. A wy co sądzicie o wątkach w książkach? Jakie lubicie, jakich nie. Może o jakimś interesującym wątku nie wspomniałam... 

Przypominam, żebyście dzielili się swoimi pomysłami w komentarzach :D