Felix, Net i Nika #4: Pułapka Nieśmiertelności - Rafał Kosik

Zgodnie z harmonogramem ta recenzja powinna pojawić się wczoraj, ale zamiast opublikuj prawdopodobnie nacisnęłam zapisz i nie włączyła się autopublikacja. Muszę też was przeprosić, za dosyć sporadyczną moją aktywność na waszych blogach, ale teraz to się zmieni. Leże w łóżku ze zwichniętą nogą (czy coś tam z nią mam, ale dokładnie nie wiem co :D). Trochę boli, ale da się przeżyć. Ale fakt faktem chodzić nie mogę więc będę czytać, czytać, czytać :D A teraz zapraszam na recenzję!




Tytuł: Felix, Net i Nika oraz Pułapka Nieśmiertelności
Autor: Rafał Kosik
Tłumaczenie: -
Seria: Felix, Net i Nika
Wydawnictwo: powergraph
Liczba stron: 529
Poprzednia część: Pałac Snów
Następna część: Orbitalny Spisek

Książka bierze udział w wyzwaniach: 
Czytam fantastykę
Przeczytam tyle ile mam wzrostu: 2,5 cm
52 książki roku 2016
Olimpiada czytelnicza

Tą serię czytam jakiś dziwny sposób. Jedna książka na 2/3 miesiące :D Coekawe czy w takim tępie kiedyś ją skończę, ale muszę wam powiedzieć, że tej serii nie da się przeczytać tak na raz. Przynajmniej w moim przypadku. Po jednym tomie jesteśmy już tak przytłoczeni, że nie da się tego dalej ciągnąc i trzeba sobie zrobić przerwę między kolejnymi tomami. Nie wiem jak to nazwać, ale mam takie uczucie, nie znaczy to oczywiście, że seria jest zła. Po prostu... tak jest.

Akcja rozpoczyna się na balu halloweenowym w szkole Felixa, Neta i Niki. Tam właśnie dostają dziwną wiadomość od dziwnego człowieka. Okazuje się, że zostali wciągnięci w niebezpieczną grę i
dostają kolejne zadania. Babcia Felixa jest chora, przez co w domu zjawiają się ciągle nieproszeni
goście z dalekiej rodziny, by uzyskać trochę testamentu babci. Tymczasem po mieście krąży dziwny stwór, którego w telewizji nazywają Bazyliszkiem.

Okładka nie podoba mi się. Jest taka, taka... Nie pasująca do treści. Co prawda mamy tutaj Felixa, Neta i Nikę, a z tyłu ducha ale no nie... Ja bym tutaj dała jakiś może tunel taki i jak już bardzo chcą mieć ludzi na okładce to właśnie cała trójka byłaby na końcu tego tunelu i by świecili latarkami. To by tak jakoś zachęcało, a z tą okładką, to raczej bym tylko dlatego tej książki nieprzeczytała.

Akcja dzieje się bardzo szybko. Z każdą nową stroną mamy nowe tajemnice, na które razem z bohaterami próbujemy znaleźć odpowiedź. Ale nie zdażyło się chyba, żebym znała ją przed nimi. Wiele rzeczy mnie zaskoczyło. W książce jest również obecny humor, przede wszystkim dzieki Manfredowi, no i Netowi. Chociaż nie powiem, żebym jakoś się bardzo śmiała czy coś. Raczej to były trochę tendetne żarty, no ale... Końcówka jest mega! Zupełnie nie spodziewałam się takiego obrotu akcji. Wątek miłosny jest tutaj bardzo delikatny, wiecie tak jak w gimnazjum, przelotne znajomości itd.

Bohaterów lubię już z poprzednich tomów. Felixa, choć jego mecheniczne wywody trochę przynudzają. Neta za tą jego beztroskę i humor. Ale przede wszystkim Nikę, bo po pierwsze jej współczuję, a po drugie pokazała, że jest silna i nie zamierza się poddać. Mamy jeszcze wielu bohaterów pobocznych, ale nie mam o nich szczególnego zdania, bo ich charaktery zostały jedynie zarysowane.

Ta książka nie jest jakimś fenomenem, czy coś w tym stylu, ale jest na swój sposób ciekawa  i bardzo ja polecam. Może nie jakimś wymagającym czytelnikom, ale raczej młodszej części naszego narodu :D

Ocena: 7/10