Jeżycjada #1: Szósta klepka - Małgorzata Musierowicz

Tytuł: Szósta klepka
Autor: Małgorzata Musierowicz
Seria: Jeżycjada
Wydawnictwo: Akapit Press
Liczba stron: 188
Poprzednia część: -
Następna część: Kłamczucha

Opis: Celestyna Żak nie ma żadnych przyjaciół. Przypuszcza, że jej samotność związana jest z grubymi łydkami i zwyczajną buzią. Dziewczyna zajmuje się wszystkimi domowimi pracami. Zmywa, sprząta, czasami gotuje... Jej starsza siostra Julia jest piękna i cały czas zajmuje się jakimiś miłościami. Kuzyn Bobcio to śmieszne dziecko :). Poznajemy też jej mamę, tatę, ciocię Wiesię oraz dziadka. Cesia zajęta swoimi wiecznymi kompleksami nie zauważa, że cały czas patrzy na nią Jerzy Hajduk. Wkrótce udaje jej się znaleźć koleżankę-Dankę, jednak gdy przychodzi ona do Cielęcinki rodzina robi jej straszny wstyd... Czy los wreszcie uśmiechnie się do Cesi? Czy znajdzie miłość i przjaciół?

Opinia:
Tą książkę polecało mi wiele osób. Ja jednak cały czas mówiłam nie, nie i nie. Dlatego, że ja kocham fantastykę i obyczajówka na pewno mi się nie spodoba. Tymczasem Szóstą klepkę pąłknęłam w mgnieniu oka. Zobaczcie jakie są moje wrażenia po tej lekturze!


Okładka pasuje do treści. Nie podoba mi się, nie wpada w mój gust ale jest dostosowana do fabuły...

No właśnie fabuła... Wbrew pozorom ta książka zaciekawiła mnie. Podobało mi się, że mogę razem z Cesią przeżywać jej rozterki. Jest to powieść głównie dla dorastającej młodzieży, a ja się do takich zaliczam więc podobało mi się. Główna bohaterka ma wiele problemów. Które powoli uczy się pokonywać i rozwiązywać. Akcja dzieje się w czasach PRL, co bardzo mi się podobało.

Małgorzata Musierowicz pisze lekko, lecz czasami trochę jak dla mnie niezbyt zrozumiale. Język powieści dostosowany jest do młodzieży. Autorka pokazuje problemy potencjalnego nastolatka, czy raczej nastolatki. No chyba, że ktoś ma takie problemy, że nie może przejść na kolejny poziom w jakiejś grze... Są momenty humoru, w których czasami się uśmiechałam, a nawet niekiedy śmiałam.

"Mama Żakowa podeszła bliżej i zesztywniała. Pisanki Bobcia, utrzymane w pięknych czystych kolorach, na pierwszy rzut oka wyglądały uroczo. Na drugi rzut oka budziły nieokreśloną grozę. A kiedy człowiek się dobrze przyjrzał, ujawniały swą złowrogą treść. -Co to jest- krzyknęła mama Żakowa, wskazując jajko upstrzone przeraźliwymi, powykręcanymi paluszkami. -To?- upewnił się Bobcio.-To bakterie. -A to?-wypytywała Wiesia. -To?- To Somosierra. Bitwa na czołgi. -A to?- spytała bezsilnie Wiesia, wiedząc, niestety jak będzie odpowiedź.  -To?- powiedział Bobcio. A, to. To jest  Hitler..." 

Bohaterowie są bardzo dobrze wykreowani. Każdy jest inny, czytelnik może zanleźć w powieści swojego odpowiednika. Danka jest wspaniale wykreowana. Czasami mówi głupoty jednak ona myśli, że są to najważniejsze sprawy w jej życiu.

Podsumowanie:
Książka mimo początkowych obaw okazała się świetnym przerywnikiem od fantastyki. Z pewnością sięgnę kiedyś po więcej tomów Jeżycjady :)

Ocena: 7+/10