Przepowiednia Reinkaanyiuki #1: Więź płomienia - Kalina Bobras

Opis tej książki bardzo mnie zaintrygował. Byłam ciekawa tej historii i liczyłam na to, że bardzo mi się spodoba. Czy rzeczywiście tak było?

Tytuł: Więź płomienia

Autor: Kalina Bobras

Tłumaczenie: -

Seria: Przepowiednia Reinkaanyiuki

Wydawnictwo: Novae Res

Liczba stron: 450

Poprzednia część: -

Następna część: ?

Książka bierze udział w wyzwaniach:

Kitty's Reading Challenge: Autorka  która prowadzi głównego bohatera faceta

Przeczytam tyle ile mam wzrostu: +3,4 cm 

Więcej informacji o wyzwaniach TUTAJ

Wiele lat temu Dusza Słońca uwięził swojego brata Duszę Mroku. Według prastarej legendy Dusza Mroku uwolni się, a powstrzymać może go tylko Reinkaanyiuki - nowe wcielenie i reinkarnacja Duszy Słońca. Żaden z mieszkańców Ybezmaru nie spodziewa się, że legenda może być prawdziwa. A jednak Reinkaanyiuki istnieje i musi zebrać drużynę Wybrańców, aby stawić czoła siłom Mroku. 

Autorka miała zdecydowanie dobry i oryginalny pomysł na tę powieść. Bardzo spodobał mi się cały świat i jego zasady. Bohaterowie cały czas podróżują, więc mamy okazję poznać wszystkie królestwa Ybezmaru. Niestety nie ma mapki, która w przypadku tej książki jest praktycznie niezbędna. Gdybym mogła śledzić wędrówkę bohaterów na mapie lektura okazałaby się o wiele przyjemniejsza, a ja lepiej poznałabym ten świat. Tutaj każdy człowiek ma jakąś moc, niektórzy większą, a inni mniejszą. Miałam takie wrażenie, że wszyscy młodzi ludzie z tej książki mają jakąś misję. Misja - to słowo występuje bardzo często na kartach tej powieści i czasami mnie już to denerwowało. Misja po misji i to dosłownie wszyscy mają te misje. Dla nikogo nie jest dziwne, że nagle kilkoro uczniów znika ze szkoły na kilka miesięcy, bo jest na misji. Dla mnie natomiast było to trochę nienaturalne.

Fabuła nie pędzi, a rozgrywa się w umiarkowanym tempie. Wiele rzeczy przewidziałam (chyba przeczytałam już za dużo takich książek i mało co potrafi mnie zaskoczyć :P), ale momentami nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy. Na kartach tej powieści opisany jest cały rok, jednak ja wcale nie czułam upływu czasu. Występowały określenia takie jak "minęły dwa tygodnie" czy "minął miesiąc". I co się przez ten czas działo? Nie wiemy, ale bohaterowie są mniej więcej w tym samym punkcie co ten "miesiąc" wcześniej. To trochę nielogiczne. Czasami natomiast było zupełnie odwrotnie, bo w jednej chwili działo się kilka rzeczy na raz. Dla przykładu na tej samej stronie bohaterowie beztrosko prowadzą rozmowę, żartują i śmieją się, a nagle dzieje się coś strasznego i w następnym zdaniu już umierają, by kilka słów potem ktoś ich cudownie uratował z opresji. 

"- "Reinkaanyiukowanie"?

- Tak sobie wymyśliłem. Ale równocześnie mogę nazwać to bohaterowaniem albo "niewiarygodny egoista sam zamierza uratować świat"."

Z bohaterami również nie było zbyt kolorowo. O każdym z nich wiele nie wiemy i mimo tego, że niby mają jakoś zarysowane cechy, to nie bardzo da się ich scharakteryzować. Można powiedzieć, że wiemy o nich tylko tyle, ile jest potrzebne. Headley, nasz główny bohater jest skryty i martwi się o przyjaciół, ale kompletnie nie nadaje się na przywódcę, którym wyznaczył go los i często podejmuje bardzo głupie i nieodpowiedzialne decyzje. Trochę mnie denerwował swoim egoizmem i ciągłym zastanawianiem się jak to się stało, że to właśnie on ma uratować świat i chyba kilkanaście razy czytałam praktycznie taki sam wywód o tym, jaki to on biedny i jak bardzo mu trudno. Młoda piratka, Yohual to chyba najbarwniejsza postać z całej książki. Zdecydowanie najbardziej ją polubiłam. Jest twardą dziewczyną i mimo, że była najmłodsza, to chyba najmądrzejsza i najbardziej odpowiedzialna z całej grupy Wybrańców. Vayleany mnie dość mocno irytowała. Miała bardzo zmienny nastrój i obrażała się bez powodu. Wyobraźcie sobie, że przez połowę książki była śmiertelnie obrażona i wręcz nienawidziła chłopaka, w którym tak naprawdę była zakochana. Ale nie odzywała się do niego i wmawiała sobie, że jest na niego zła, jednocześnie czując motyle w brzuchu na jego widok. Reszta bohaterów też nie była świetnie wykreowana i jakoś nie udało mi się z nimi zżyć czy ich polubić. Czasami miałam wrażenie, że mają oni po dwanaście, a nie osiemnaście lat, bo często zachowywali się głupio i nieodpowiedzialnie. 

Relacje między nimi też nie były dobrze zbudowane. Co prawda, książka pokazuje siłę przyjaźni, bo bohaterowie są w stanie się dla niej poświęcić i oddać za siebie życie, ale chodzi mi tutaj o szybkość w nawiązaniu tej relacji. Było to na zasadzie "O, jesteś Wybrańcem? To teraz będziemy się przyjaźnić do końca życia!". Jasne, wspólna misja i przebywanie ze sobą tyle czasu łączą ludzi, ale nie w tak szybkim czasie. Jest też ten wątek miłosny, który dzieje się w tle i nie przyćmiewa fabuły, ale też nie zostałam jego fanką. 

Została jeszcze jedna rzecz, która bardzo mi tutaj przeszkadzała, a mianowicie styl autorki. Pojawiały się nielogiczne zdania, papierowe dialogi. Miałam wrażenie, że autorka pisze trochę bez emocji, bez polotu, młodzieżowym językiem, który trochę gryzł się z realiami tego świata. To debiut, więc myślę, że autorka powinna po prostu ćwiczyć i wyrobić sobie pióro. Jednak na tę chwilę styl bardzo mnie męczył, ale po ok. 100 stronach jakoś udało mi się do niego przyzwyczaić i dotrwałam do końca. 

Mam wrażenie, że tak strasznie narzekam, ale tak szczerze mówiąc to mimo wszystko ta książka mi się w miarę spodobała i naprawdę nie była taka zła... Czytałam o wiele lepsze pozycje, ale także dużo gorsze. Myślę, że jest to książka z ciekawym, wręcz wspaniałym pomysłem, który ma wprost ogromny potencjał. Fabuła bardzo mi się spodobała, przydała by się jeszcze tylko mapka, poprawa stylu i kreacji bohaterów i wyszłaby z tego bardzo dobra książka. Mimo tych wszystkich minusów jestem ciekawa dalszych losów postaci i liczę, że autorka poprawi swój warsztat i kolejne części będzie mi się czytało dużo lepiej. Nie wiem ile tomów ma liczyć seria, ale myślę, że przeczytałabym kontynuację tej opowieści. Nie jestem w pełni usatysfakcjonowana z lektury, ale dla samego pomysłu i fabuły można po nią sięgnąć. Po prostu nie nastawiajcie się na coś świetnego, a na lekką historię, idealną na wakacje :)

Ocena: 6/10