Quo Vadis - Henryk Sienkiewicz

Miałam nie pisać recenzji tej lektury. Jednak po skończeniu tej książki pomyślałam sobie, że chciałabym się podzielić z Wami moimi przemyśleniami na temat Quo Vadis i też tak zrobiłam. 

Tytuł: Quo Vadis

Autor: Henryk Sienkiewicz

Tłumaczenie: -

Seria: - 

Wydawnictwo: GREG

Liczba stron: 420

Książka bierze udział w wyzwaniach: 

Kitty's Reading Challenge: Klasyka literatury

Abc czytania: Wariant II: S

Przeczytam tyle ile mam wzrostu: 3,2 cm

52 książki roku 2017
Olimpiada czytelnicza
Więcej informacji o wyzwaniach TUTAJ

Marek Winicjusz powraca z wojny i spotyka piękną dziewczynę Ligię, która olśniewa go swoim pięknem i zauroczony patrycjusz opowiada o tym Petroniuszowi. Ten układa intrygę, która ma zapewnić Winicjuszowi ukochaną, ale nie wszystko idzie zgodnie z planem. Ligia, chrześcijanka ucieka, a Winicjusz i Petroniusz, z pomocą Chilona Chilonidesa będą musieli ją odszukać. 

"Powiem ci, że muzyka jest jak morze. Stoimy na jednym brzegu i widzimy dal, ale drugiego brzegu dojrzeć niepodobna"

Nie wiem czy jeszcze coś w tym opisie powinno się znaleźć, ale zakładam, że większość z Was miała to jako lekturę, albo przynajmniej oglądaliście film :D Jeśli chodzi o Sienkiewicza to z pewnością znacie go jako mistrza opisów. Ja z jego twórczością miałam doczynienia w Pustyni i w puszczy i w sumie nie mam zbyt dobrych wspomnień z tego spotkania, właśnie ze względu na te okropne opisy przyrody. W Quo Vadis może i nie ma opisów przyrody, ale są... Opisy Rzymu! Ja szczerze mówiąc w pewnych momentach to omijałam. W sumie na historii nawet podobały mi się tematy o historii starożytnego Rzymu, ale w wykonaniu Sienkiewicza to była po prostu nuda. Ogólnie męczyłam się z tą książką cały miesiąc, ale co dziwne, gdyby odjąć te wszystkie opisy Rzymu i ciężki i trudny styl autora to historia opowiedziana w tej powieści nawet mi się podobała. 

Na samym początku męczyło mnie też ciągłe rozmyślanie Winicjusza o Ligii: jaka to ona piękna, jaka cudowna, jak on ją kocha itp. Potem już nawet omijałam te opisy uczuć Winicjusza :D Ale kiedy sam Marek przeszedł metamorfozę i zaczął myślec o ukochanej w innychkategoriach niż wcześniej to sam wątek miłosny, bo w sumie to jeden z wątków głównych powieści, bardzo mi się podobał. Pokazuje, że żeby kogoś naprawdę pokochać nie wystarczy tylko uważać go za pięknego człowieka, ale należy wejrzeć w jego duszę i poznać charakter danej osoby. 

"Szczęście jest zawsze tam, gdzie je człowiek widzi..."

Jeśli chodzi o bohaterów, to w sumie byli nieźli. Na największą uwagę zasługuję według mnie Petroniusz. Jest to człowiek, który ma swoje własne zdanie, który nie pozwala sobie narzucić religii, przekonań i zasad. On sam wie czego chce i żyje tak, jak mu się podoba. Zdecydowanie jest to moja ulubiona postać z książki. I oczywiście nasi główni bohaterowie: Winicjusz, który na początku mnie męczył swoimi rozmyśleniami, ale po tej wielkiej przemianie już bardziej go polubiłam i Ligia, która od początku zyskała moją sympatię i naprawdę podobało mi się to, że mimo swojego uczucia do Winicjusza, które w niej kiełkowało, potrafiła się mu pzeciwstawić i mimo tego postępować zgodnie z Bożymi przykazaniami. Co do Chilona to od razu wyczułam, że coś z nim nie tak i w sumie do samego końca nie podobała mi się jego postać, chociaż gdy nieprzewidzianie się nawrócił to mi się spodobał :)

Właśnie, oprócz miłości, drugim wątkiem głównym książki jest zdecydowanie chrześcijaństwo. Cała przemiana Winicjusza polega właśnie z przejściu z pogaństwa na religię chrześcijańską. Dla mnie, jako osoby wierzącej, fajnie było czytać o samych początkach mojej religii i było to dla mnie bardzo ciekawe. 

"Gdy się jest między szalonymi, staje się także szalonym, a co więcej, znajduje się pewien urok w szaleństwach."

Koniec końców, gdyby wyrzucić styl Sienkiewicza i te jego okropne opisy sama książka byłaby naprawdę świetna, bo historia w niej opowiedziana jest naprawdę piękna. Pewnie nikogo z Was do niej nie zachęcę, bo takich książek raczej się nie czyta dla przyjemności, a ze szkolnego przymusu. Jednakże jeśli mieliście ją jako lekturę to napiszcie mi czy długo się z nią męczyliście i czy sama historia przypadła Wam do gustu!