Osobliwe i cudowne przypadki Avy Lavender - Leslye Walton

O tej pozycji słyszałam różne, naprawdę przeróżne opinie. Wszystkie jednak zgadzały się w jednym: ta książka jest dziwna - mówiły. Zastanawiałam się co to może znaczyć. I to jeszcze bardziej mnie intrygowało. I muszę powiedzieć, że tak! Ta książka jest dziwna i osobliwa, ale cudowna!

"Dla wielu byłam wcieleniem mitu, uosobieniem najwspanialszej legendy i baśni. Inni uważali mnie za zmutowanego potwora. Ku mojemu nieszczęściu raz zostałam wzięta za anioła. Dla matki byłam wszystkim, dla ojca nikim. Babcia każdego dnia widziała we mnie wspomnienie ukochanych osób, które od niej odeszły. Ale ja znałam prawdę - głęboko w sercu zawsze to wiedziałam.

Byłam po prostu zwykłą dziewczyną."

Tytuł: Osobliwe i cudowne przypadki Avy Lavender
Autor: Leslye Walton
Tłumaczenie: Regina Kołek
Seria: -
Wydawnictwo: SQN
Liczba stron: 299

Książka bierze udział w wyzwaniach: 

Kitty's Reading Challenge: Angel fantasy

Przeczytam tyle ile mam wzrostu: 2,3

52 książki roku 2017
Olimpiada czytelnicza
Więcej informacji o wyzwaniach TUTAJ




Ava Lavender urodziła się ze skrzydłami. Postanowiła zbadać historię swojej rodziny poczynając od jej babki Emilienne, przez matkę Viviane, a kończąc na sobie samej, i nam ją opowiedzieć. Emilienne miała w życiu ciężko. Widziała wiele śmierci, swych rodziców, rodzeństwa, męża. Jednak się pozbiarała i urodziła córkę. Viviane też nie miała łatwo. Zakochała się z wzajemnością w pewnym chłopaku, który potem ją porzucił. Ale to nie wszystko, bo Vivi urodziła bliźniaki: Avę i Henry'ego, które również nie były normalnymi dziećmi.

"To, że miłość nie wygląda tak, jakbyś tego chciała, nie znaczy, że jej wokół ciebie nie ma."

Poziom absurdu w tej książce jest chyba na najwyższym poziomie. Czasami musiałam na chwilę odłożyć pozycję, żeby ochłonąć od nadmiaru osobliwych wydarzeń. Jak dla mnie jest to na plus, dlatego że dzięki temu książka bardzo zyskuje na orginalności, bo jeszcze nigdy się z czymś takim nie spotkałam. Tutaj są tak jakby urzeczywistnione metafory. Wiele razy myślałam, że coś jest po prostu przenością, a tutaj się okazuje, że to tak na serio xD Dla tych co czytali: miałam tak w przypadku zanikania Maman i tego kanarka. Ogólnie cała historia bardzo mi się podobała i wiele razy mnie zaskoczyła. Zakończenie jest według mnie właśnie takie, jakie powinno być.

Bohaterowie nie są źli, choć mogłoby być lepiej. Jakoś nie czułam się do nich przywiązana i może Viviane naprawdę cierpiała i zrobiło mi się szkoda, ale to by było na tyle. Postać Emilienne jakoś najmniej przypadła mi do gustu. Za to Ava... Ona jest mi w sumie obojętna. Ciekawiła mnie od samego początku, ale jak przyszło co do czego to okazało się, że jest niestety słabo wykreowana. Autorka zdecydowanie lepiej poradziła sobie z mężczyznami. Jacka i Nathaniela znienawidzicie, a Rowe'a i Gabe'a pokochacie. Mam wrażenie, że najlepiej wykreowaną postacią z tej książki jest Nathaniel. Niezrównoważony psychicznie i naprawdę dziwny... Rowe <3 To jest za to mój ulubiony bohater.

"Miłość, jak powszechnie wiadomo, kieruje się własną logiką, za nic mając nasze plany czy zamiary."

W powieści jest bardzo dużo wątków miłosnych i najbardziej spodobała mi się miłość Avy i Rowe'a <3 Za to irytowała mnie Vivi, która po prostu nie mogła się otrząsnąć po tym wszystkim i musiała przeżyć terapię szokową, żeby zrozumieć pewne rzeczy.

Styl autorki przypadł mi do gustu. Ciekawie opowiada nam historię rodziny Lavender. Najważniejsze jest to, że umieła dobrze opisać emocje bohaterów. Humoru tutaj nie znajdziemy, ale wyjątkowo jest to tutaj na plus, bo po prostu humorystyczne sytuacje tutaj nie pasują.

"No co? - zapytałam.

Wzruszył ramionami.

-Nic. Po prostu... ty."

Cała historia bardzo mi się podobała. Jest absurdalna, dziwna i osobliwa. Pierwszy raz się z czymś takim spotkałam. Może nie jest to cudowna historia, ale bardzo mi się podobała. Jeśli macie ochotę na coś takiego  to polecam, ale wiem, że nie wszystkim może się spodobać

Ocena: 8/10