 |
| Pierwsza część serii Dziedzictwo |
Autor: Christopher Paolini
Seria: Dziedzictwo
Wydawnictwo: Mag
Poprzednia część: -
Następna część: Najstarszy
Eragon jest zwykłym chłopcem, nie znającym rodziców. Żyje z wujem Garrowem i kuzynem Roranem w dolinie Carvahall. Pewnego dnia na polowaniu w Kośccu chłopiec znajduje dziwny kamień. Zabiera go ze sobą aby zapłacić za mięso. Niestety sprzedawca niezbyt lubi Eragona i nie chce przyjąć zapłaty, a gdy dowiaduje się, że znalazł go w Koścu jest jeszcze gorzej. Na szczęście miły Horst broni go i kupuje mu mięso. Pewnej nocy kamień Eragona dziwnie się porusza i wykluwa się z niego smok. Chłopiec trzyma go w ukryciu. Pewnego dnia idzie do bajarza Broma aby ten opowiedział mu coś więcej o smokach. Brom opowiada mu o dawnych żyjących smokach, jak miały na imię... Po przyjściu do domu pyta poprzez myślową więź łączącą go ze smokiem jak chce mieć na imię. Okazuje się, że to smoczyca o imieniu Saphira. O istnieniu smoczycy dowiaduje się Galbatorix czyli ostatni Jeździec, który przyczynił się do ich upadku. Przysyła Raz'aców, którzy wypytują w mieście o Eragona. Chłopak ucieka na grzbiecie Saphiry, a gdy wraca zastaje spalony dom i prawie martwego wuja. Po śmierci Garrowa Eragon bardzo zaprzyjaźnia się z Bromem, który jak się okazało wie więcej niż by się myślało. Proponuje Eragonowi ucieczkę. Brom i Eragon szybko zaprzyjaźniają się. Stary bajarz uczy chłopca jak być dobrym Jeźdźcem, nauczy słów w Pradawnej Mowie, trenuje w szermierce oraz w magii. Wędrowcy podążają śladami Raz'aców, w stronę kryjówki Vardenów. Po drodze czycha na nich wiele niebezpieczeństw. Czy Saphira, Eragon i Brom zdołają dotrzeć do Vardenów? Czy Brom da radę nauczyć Eragona wszystkiego co wie? Czy chłopiec podoła obowiązkowi bycia Jeźdźcem?
Nie wiem czemu ale do tej książki miałam jakieś mieszne uczucia. To znaczy przed jej przeczytaniem. Słyszałam jak różne osoby ją zachwalały ale obawiałam się, że się zawiodę. W końcu postanowiłam wziąć się w garść i wyporzyczyłam tą książkę z biblioteki. I nie zawiodłam się! Książka naprawdę cudowna. Sposób rozmów Eragona z Saphirą fenomenalny. Aż dziwić się, że napisał tą książkę tak młody człowiek. Bardzo ta książka mi się podobała i gorąco polecam. Chociaż powiem szczerze, że to troszeczkę za mało na to aby ta seria trafiła do moich ulubionych. Troszeczkę za mało...
Ocena: 9/10
Ja pokochałam tą serię przy drugiej części ♥♥♥ I jest to moja ulubiona :*
OdpowiedzUsuńOsobiście nie czytałam jeszcze "Eragona", ale myślę, że kiedyś się zdecyduje :)
OdpowiedzUsuńNie wiem dlaczego, ale jakoś tak czytając tę notkę, już zaczynałam mieć wrażenie, że streścisz mi całą książkę... Na szczęście tak się nie stało. Cieszę się, że pod koniec znalazło się parę zdań od Ciebie odnośnie tej pozycji, jednak osobiście czuje ich niedosyt. Chciałabym przeczytać więcej o twoich odczuciach, odnośnie danych książek :)
Staram się zawsze strzeszczać pierwsze momenty książki i nie obawiaj się, że strzeszcze ci wszystko ponieważ książka jest dosyć gruba więc... Na przyszłość postaram się pisać więcej od siebie... Dziękuję za to spostrzeżenie.
UsuńLubię, kiedy książki są grube ^^ Obecnie skończyłam czytać "Czerwoną Królową" i jak dla mnie nastąpiło to zbyt szybko... Co do spostrzeżenia - nie ma za co :)
UsuńJa też lubię gdy książki są grube :) Jest tam wtedy bardziej rozwinięta fabuła i wgl wszystko jest super!
Usuń