Dary Anioła #1: Miasto Kości - Cassandra Clare

Może nie ma to szczególnego związku z postem, ale cgciałabym pozdrowić moją najlepszą przyjaciółkę, która ma dziś urodziny. Wszystkiego najlepszego! :D


Tytuł: Miasto Kości
Autor: Cassandra Clare
Seria: Dary Anioła
Wydawnictwo: MAG
Liczba stron: 508
Poprzednia część: -
Następna część: Miasto Popiołów

Opis: Clarissa Fray to zwykła nastolatka mieszkająca z matką Jocelyn n na Brooklynie. We wszystkim pomaga im Luke, przyjaciel mamy. Clary posiada najlepszego przyjaciela Simona. To tak naprawdę jej jedyna rodzina. Ojciec zmarł przed jej narodzeniem. Jednak całe jej życie zostaje wywrócone do góry nogami gdy w klubie spotyka jakihś dziwnych ludzi. Okazuje się, że to Nocni Łowcy. Wkrótce Clary poznaje Aleca, Isabelle i Jace'a i dowiaduje się prawdy o sobie. Która wcale nie jest taka kolorowa jakby się mogło wydawać...
Opinia: 

Jestem zupełnie zachwycona tą książką! Cudo! Mam nadzieję, że uda mi się wypożyczyć z biblioteki kolejne tomy. Jestem po prostu oczarowana. Czuję się tak, jak po przeczytaniu pierwszej części Zwiadowców. Czuję, że ta seria stanie się jedną z moich ulubionych. Przygotujcie się na dużo zachwytów!

Okładka - ja niestety czytałam tą którą widzicie po prawej stronie (tą z chłopcem jakby się komuś strony pomyliły), która jest moim zdaniem o wiele gorsza od tej powyżej. Dlatego nie będę się już rozdrabniać i powiem, że ta okładka lepsza bardzo mi się podoba i bardzo pasuje do treści.

Fabuła tej książki jest prześwietna. Akcja pędzi już od pierwszego rozdziału. Ciągle są jakiś zwroty akcji. Wyróżnia tą książkę to, że jest bardzo, ale to bardzo nieprzewidywalna. Kiedy już myślałam "no przecież już wiem jak to się skończy..." Okazywało się, że chodzi o coś zupełnie innego i akcja potoczyła się  o wiele inaczej niż myślałam. Bardzo, bardzo oryginalna fabuła, nigdy się z takim pomysłem nie spotkałam, a muszę wam powiedzieć, że jest super! Ciągle, ciągle wydawało mi się, że Jace i Clary będą razem. A tu nagle! Taki cios. Normalnie nie mogłam w to uwierzyć (oczywiście nie powiem o co chodzi, ale ci co
 czytali to wiedzą). Jednak to jest ogromny plus tej książki. Jedyny mankament to trójkąt miłosny, ale nie był aż tak bardzo znaczący (no dobra był), ale wiecie co? Wogóle mi nie przeszkadzał. W sumie to od razu odrzuciłam Simona, jednak tak jak Clary czułam głębokie wyrzuty sumienia. Biedny chłopak... Natomiast Jace podbił moje serce, ale o tym za chwilkę!

Kreacja bohaterów jest mistrzowska. Clary, główna bohaterka nie jest zapłakaną nastolatką, która w chwilach niebezpieczeństwa woła Jace, gdzie jesteś?. Oczywiście, wiadomo wolała polegać na nim, on był bardziej doświadczony w tych sprawach, natomiast sama też nie bała się podejmować trudności. Wszystko było takie naturalne. Clary nie była idealną bohaterką. Nie pod względem takim,
 że idealnie wykreowaną (bo tak jest), ale nie miała idealnego charakteru. Oczywiście miała swoje chwile słabości, wady...jak każdy człowiek. Żaden bohaer nie był idealny. Jace, możecie pomyśleć, że to po prostu chodzący ideał, ale nie. Czasami się myliłco do różnych rzeczy, czasami był za bardzo ironiczny, złośliwy... Na początku nie polubiłam ani Aleca, ani Isabelle, ale z czasem powoli mi przychodziło. Szczególnie w końcówce - epilogu, dość długim. Oboje byli chamscy, ale tak jak powiedziałam w końcu zaczęli zachowywać się normalniej. To bardzo dobrze. Bohaterowie byli tacy, jak powinni być. Wszyscy byli wykreowani znakomicie: Jocelyn, Magnus Bane, Hodge, Valentine... (Chyba, ci co nie czytali, więdzą tylko kto to Jocelyn, z pierwszej części mojej recenzji, ale co tam).

Styl autorki jest niesamowity. Wciąga, szybko się czyta. Cassandra Clare nie przynudza zbyt długimi opisami, świetnie pisze o walce. Bardzo podobał mi się rozdział w którym Luke opowiadał Clary o jego dotychczasowym życiu, powiedział jej całą prawdę. Oczywiście wszystke rozdziały były niesamowite. Szczerze mówiąc, na początku książka nie wciągnęła mnie aż tak bardzo jak pod koniec. Jak już mówiłam wydawało mi się, że wszystko już wiem i to przewidywalna powieść. Jednak od kiedy okazało się to nieprawdą. Tak, może jakoś od 200 strony nie mogłam się oderwać. Mama prawie siłą odciągnęła mnie od książki na kolację.

Podsumowanie:
Ta książka jest świetna! Polecam wszystkim. Chyba po takiej recenzji domyślacie się już jaka będzie ocena? Ale muszę wam zrobić niespodziankę, bo będzie to ocena z małym minusikiem (za trójkacik, prawie wcale mi nie przeszkadzał, ale jednak...)

Ocena: 10-/10


Książka bierze udział w wyzwaniach: 

Wyzwanie czytelnicze 2016: Ma zaskakujące zakończenie.
Abc czytania (M)
Czytam fantastykę
Przeczytam tyle ile mam wzrostu: 3 cm
52 książki roku 2016